Gölge

Kimi kendi içindeki karanlığa tutkun kaldı, çıkamadı zindandan.

Kimi de kendi aydınlığı gibi varsaydı dünyayı, yok saydı karanlığı.

İkisi de bir diğerinin varlığını görmez olmuştu.

Yoktu birbirlerinden farkları... 

Birbirlerinin gölge yanlarına ayna olmuşlardı, bundan bihaber.

Bunu anlamaları için yanmaları gerekiyormuş hakikatin aşkı ile.

Aşkla harlandıkça, karanlık da aydınlık da buldu yerini el ele, yan yana. 

Dışlamadan, yok saymadan, yok etmeden … 

İşte orada açıldı cennet bilinci önce ruha,

Sonra üç boyutlu dünyaya…

Yazar Güz / Edebiyat Gazetesi / Ağustos 2025 / Sayı 31