Çöl diyarını kaplayan deniz,
Ateşler içinde sular isteriz.
Gören, gösteren aynalar;
Uzaktan gelen sesler var.
Maviden soğuksa kırmızı,
Kan renginde tuval bir yazı.
Bilinmeyeni içinde tutan,
Bildiğinden ötede olan.
Fihristesi bir insandır adı;
Kesret içinde vahdeti andı.
Düşünce, gökten tek nefes;
Sonsuza başlayan ulvî ses.
Gözlere hitap eden madde,
Sanatkârı anlatan bir pâre.
Kalınca insan hayatta yalnız,
Anlarmış aslında O yapayalnız.
Görmek, hepsinde tek tek harf;
Birleştirip okumak eder Mushaf.
Kemal Taşdemir / Edebiyat Gazetesi / Ekim 2025 / Sayı 33
Hiç yorum yok
Yorum Gönder